UN BILLET MIXTE

 

 

 

 

EEN DRUK WEST-VLAAMS VERBLIJF

 

 

 

 

“Bien qu’y ait des rues à Gand qui pissent dans les deux langues...” chantait Jacques Brel.

Je ne partage pas du tout ses a priori liguistiques amers, même si j’admire le poète et l’artiste écorché.

  

 

 

 

 

 

 

Ik zou jullie een idee willen geven van een intens 4-dagen-verblijf, met als hoogtepunt de ontdekking van een ongelooflijke kerel, Geoffrey Acou. Hij is belast met het promoten van mijn wijnen bij de mooie restauratie in West-Vlaanderen maar is alles behalve een “vertegenwoordiger” in de enge zin van het woord.

 

“Geoff” is de zoon van een gewezen Michelin-ster restaurateur aan de Kust, heeft zelf op hotelschool gezeten (de uitstekende “Ter Duinen” van Koksijde), en kent iedereen tussen ’t Zwin en Adinkerke, mischien zelfs tot in Sluis! De man heeft vier kinderen, een vrouw die nachtverpleegster is (met dubbele specialisatie), tientallen vrienden die ’s avonds met hem gaan fietsen (op duizenden-euros machines, we zitten in W-Vl en de Pollentiers – "peertje" - en consoorten zijn lange niet vergeten!) en hij telt zijn uren niet. Hij gaat skieën en speelt tennis. Hij beweert bij hoog en bij laag dat hij maar één passie heeft in het bestaan: zijn kinderen! Ik geloof daar niks van: hij is inderdaad zot van zijn kroost en zijn madam’, maar houdt duidelijk van het leven en alles wat het als mooie momenten te bieden heeft, ook al moet je er hard voor werken.

 

Lorsque j’ai fait la connaissance de Koen Thenaers (le directeur de Werco), le « contact » est passé tout de suite. Le bonhomme est direct (très direct) mais pas outrancié et il est de parole. Nous avons mis plus de 6 mois à décider de la manière dont il allait proposer mes vins et je suis convaincu qu’il a maintenant une idée très claire de ce qu’il veut faire. Le tandem qu’il forme avec Geoff est solide, et tous deux ne craignent pas d’exprimer clairement leurs divergences de vues, quand il y en a. C'est sur le même mode que je fonctionne. En outre, le « service à la carte » aux restaurateurs est exactement ma vision des choses et c’est ce que Christine a mis en place depuis 3 ans dans le sud de la France. La seule différence réside dans le formidable côté « bourguignon » et « Pallieter » de ce coin de Belgique, et dans son pouvoir d’achat beaucoup moins érodé qu’en Sarkozyland : on y va encore volontiers au restaurant et on y fait bonne chère !

 

Nous avons eu deux journées portes ouvertes, au cours desquelles j’ai servi au moins 40 groupes de restaurateurs (en couples, seuls ou en petits groupes) : tout le monde a craqué pour La Loute de Coume Majou – pourtant plus fine et moins imposante que mes cuvées de grenache – et la Cuvée du Casot en a comblés plus d’un. Pour ma Cuvée Majou 2007, je suis encore plus enthousiasmé : elle a déclenché beaucoup de réactions. On l’a déclarée « ongelooflijk » et beaucoup ont été surpris par son fruit. Oh, je ne fais pas dans l’angélisme, certains ont moins apprécié son côté solaire et sudiste ; une personne m’a dit que son nez et sa bouche étaient différents ; on l’a dite encore trop jeune. Mais, le plus souvent, on m’a affirmé qu’elle avait été la révélation de l’événement.

Un grand bain « d’ego-streling » donc !

 

We hebben dan ook twee volle dagen « op de baan » gezeten en ik heb een beetje de ambiance van bepaalde ziekenhuisdiensten teruggevonden uit mij farma-tijd. Als de relatie goed is stoppen de chefs voor een kwartier om een glas te degusteren, om mijn verhaal te horen, om over schotel-en-wijnharmonie te discussiëren. En als er vooraf afspraken genomen konden worden was het altijd met veel aandacht en toewijding dat de sommeliers met ons van gedachten wisselden.

 

Een tegenvaller toch, en de anekdote mag verteld worden: we lopen een wijnwinkel binnen, op een leuke badplaats, en vragen de uitbater of hij eventueel wijnen van een Roussillon-domein zou willen proeven.

- Neen !

Heeft hij reeds een kollega in zijn assortiment?

- Neen.

Heeft hij al te veel referenties?

- Neen.

Heeft hij geen tijd?

- Neen, helemaal niet.

Wat dan?

- “De wijnen uit Languedoc-Roussillon interesseren geen mens en

hij moet er niet van hebben !”.

 

De man heeft nochtans een brede waaier Zuid-afrikaanse en Chileense wijnen, evenals Perth of Sydney-kant Australische flessen. Ik zie Spaanse en Italiaanse wijnen staan, en Oostenrijkse, en schroefdoppen, en magnum-flessen ...

Wat hebben wij hem in Godsnaam misdaan? Wij zullen het nooit weten.

 

Après 4 journées de conversations – plus que de banale promotion – intensives, c’est très satisfait que je suis rentré “huiswaarts”. En quatre repas : une soirée vigneronne fort sympathique à la Brasserie Raymond de Bruges – nous y reviendrons ; un dîner sur la table de cuisine aux « Vagues Capricieuses » (bientôt rebaptisées de force « Grillige Golven » si j’en crois les rumeurs politiques) ; un joli menu à Coudekerke-Branche et un lunch ostendais, j’ai pu avaler du cabillaud, une sole, du turbotin et du grondin. Vive les Oméga-3 !

 

 

« Ay Marieke, Marieke, je t’aimais tant ... de Bruges à Gand »

 

 

Écrire commentaire

Commentaires: 2
  • #1

    Švec (samedi, 14 juillet 2012 20:49)

    will come back before long

  • #2

    Karolyn Castellano (mardi, 31 janvier 2017)


    Excellent blog here! Also your web site loads up very fast! What web host are you using? Can I get your affiliate link to your host? I wish my website loaded up as fast as yours lol