ALISON, ARMAND, CHRISTOPHE, VÉRONIQUE & Co

Een "zuivel" Troïka
Een "zuivel" Troïka

 

 

 

 

 

 

 

Alison,

Armand,

Christophe

en Véronique,

allemaal voornamen

voor de samenstelling

van mijn

foto van de dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alison is een Schotse ... die op de rijpe leeftijd van 3 jaar in Overijse is komen wonen.Watte ?

Ja, ja, in Overijse, en op relatieve korte afstand van mijn huidige wijntransportbedrijf, Trans-Charlier (geen familie van ons maar wel charmante mensen). Na veel vijven en zessen runt zij nu de enige organische geitenkaasboerderij in de

Tarn & Garonne, de “Chèvrerie des Chênes” te Bonnanech, een gehucht van Monclar-de-Quercy, op zo’n 20 km van Montauban.

 

Armand is niemand anders dan de bierbrouwer van “Drie Fonteinen”, één van de top geuze- en kriekstekerijen, te Beersel. Ik heb hem een tiental jaar geleden leren kennen nadat ik zijn productie ontdekt had bij de levendige “Française” die de toenmalige bazin was van wine-bar “Un des Sens” bij het Flageyplein in hartje Elsene. Wat vindt U van deze - lange - zin?

Sedertdien kan ik niet meer zonder - zijn bier, bedoel ik, niet Armand alhoewel hij zelf ook wel aardig is – en ik neem telkens ettelijke “bakken” mee als ik vanuit België naar huis rijd.

 

Christophe is één der zonen van Honoré – de cantusliefhebbers onder jullie weten nog zeker aan welke vervelende aandoening laatstgenoemde lijdt – op Coutellerie Durand in Laguiole, het neusje van de zalm in het vak. Het is met hem dat ik af en toe het ontwerp bespreek van een nieuw mes, alsook de genummerde reeks van 20 die ik ooit voor de “privilégié’s” van Coume Majou heb laten maken. Het hier tentoongestelde exemplaar is een zelfgeschenk geweest ter gelegenheid van mijn 50ste verjaardag, met het heft uit wrattenzwijnenivoor en waarbij de “abeille” met een granaatsteen versierd werd, de typische Catalaanse edelsteen..

 

Véronique is geen Schotse, en zij heeft tot haar dertiger jaren in Thuir gewoond, waar ze destijds een fotografewinkel beheerde. Samen met Alison vormen ze nu de uitbaatstersteam van de kaasboerderij, en heel ander avontuur.

 

Wat een inleiding, precies “Война и Мир” (Oorlog & Vrede), nietwaar !

 

Welnu, bij Armand vindt men ontegensprekelijk de allerbeste reeks bieren en lambieken die er te vinden valt. Zijn kriek – op basis van echte zure Schaarbeekse kriekskes, ofwel van gelijkaardige specimens vanuit Slovenië en aanpalende kontreien – is ongelooflijk maar zo ook is de rest van zijn gamma. Voor wat ons onderwerp van de dag betreft heb ik voor de Oude Geuze geopteerd, samengesteld uit spontaan gegiste lambieken van 3 jaargangen (60 % gerstermout, 40 % tarwe).

 

En ... de kaas ?

Alison en Véro maken een hele reeks kazen, zowel met lactische (melkzure) stremming als met lebstremming, maar tevens niet gegiste verse kaas, jogurt en nu ook .... feta (of a kind).

 

Wat we hier zien is hun laatste “Tome”, de beste die ik ooit bij deze jonge dames geproefd heb. De korst is wit, wit, wit en helemaal ruikloos. Na een aantal dagen (in de koelkast, onder dubbele papierbescherming) ontwikkelt zich een heel dunne laag groene schimmels, die er zo weg te krabben valt. Het “deeg” is zeer licht van kleur en bezit een heerlijke romige geur met een tikkeltje look en bieslook. Er valt bijna geen zout te bespeuren – een kenteken van alle kazen op de “Chèvrerie des Chênes”. Ik denk dat deze reeks tome een bijzonder sukses is, met een perfekt evenwichtige kaas, zowel op smaakgebied als op microbiologisch vlak.

 

Proficiat, les Filles !

 

 

Een telefoonnummer (antwoordapparaat): 0033/5.63.67.92.65

voor al diegenen die naar het Zuid-Westen op vakantie vertrekken.

Er wordt er vlot Vlaams en Engels gesproken, evenals Portugees.

 

 

 

 

Écrire commentaire

Commentaires: 1
  • #1

    Nike Air Foamposite (lundi, 21 mai 2012 08:59)

    In fact your creative writing abilities has inspired me to start my own BlogEngine blog now.