IK BEN HARRY MULISCH NIET !

 

 

 

 

Gelukkig voor hem,

want hij zou nooit gepubliceerd geraakt zijn.

Het neemt niet weg dat “mijn” Hamer(s) - Didier maar dan - zijn druiven niet op een aambeeld is komen leggen.

En zijn vingers heeft hij nooit tussen de twee knippers van een druivenschaar gezet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hij heeft echter wel van alles gedaan, sinds zijn aankomst in Corneilla.

Ik weet dat dit korte berichtje jullie alvast boeit, en ik zal in de loop van de komende week steeds meer nieuws hierover brengen. Het wordt allicht uw “feuilleton van de vroege herfst”, uitgerekend van de maand september althans.

 

Maar we hebben een drukke periode achter de rug, de druivenpluk is voorbij en ik moet nu gaan rusten.

 

Volgende adembenemende onderwerpen blijven op de dagorde zitten :

Wie is Didier ?

Wat komt hij in Godsnaam in de Roussillon doen ? 

Waarom wens ik dat allemaal in geuren en kleuren te vertellen ?

 

Wacht nog even, houdt uw ongeduld in toom, en vraag niet

“Quousque tandem abuteris, Charliera, patientia nostra ?”

– ja, ik weet het, sommige edities verkiezen “abutere”, een alternatieve schrijfwijze – de juiste draagwijdte van dit thema zal U binnenkort duidelijk gemaakt worden.

 

 

Tot dan.

That’s all, Folks !