CHÂTEAU WAARHEID

 

 

 

 

 

 

 

 

Een hoek ontsluierd of

de aanleg tot een verhaal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De man heb ik einde jaren ’80 leren kennen. Hij was toen ongeveer tweemaal zo oud als ik, wat intussen bij lange niet meer waar is.

 

Hij heeft mij ooit een kenschetsende anekdote toevertrouwd, die geen groot geheim is, hoop ik. En zij legt in mijn geest veel van zijn latere aanpak uit.

 

Hij heeft bij de paters gestudeerd, op college. Toen hij afstudeerde mocht hij naar huis terugkeren, op het einde van de prijzenuitreiking, met een stapel boeken in zijn armen: latijn, wiskunde ... weet ik wat allemaal, hij had ze allemaal gewonnen. Fier als een gieter was hij er zeker van: zijn vader zou “content” zijn. En inderdaad : - “Proficiat, je hebt flink gewerkt, zei de papa, maar ik heb je nu lang genoeg gesteund en je krijgt een paar dagen de tijd om je spullen te pakken, het ouderlijk huis te verlaten en verder iets nuttigs met je leven te doen.”

 

Het is dus mede door de centjes die hij kreeg voor het geven van bijlessen algebra en dergelijke meer dat hij uiteindelijk tot doctor in de Toegepaste Wetenschappen promoveerde!

 

Maar onze kennismaking hield geen verband met de fysische eigenschappen van de vaste oppervlakken (van watte ?), echter wel met de organoleptische eigenschappen van bepaalde vloeibare oppervlakken; die boven een wijnglas. Ik ben dikwijls samen met hem op reis gegaan, soms voor relatief lange perioden, anders slechts voor een week-einde of zo. En zo is een relatie ontstaan die ik een vriendschap durf noemen, hoe raar het ook moge klinken: hij de absolute “b.v.”, de man van de “1.000 seconden”, de hoogleraar emeritus aan de KUL, ik de “obzwv” (= “OnBekende Zoet Water Vlaming) met snot aan zijn neus en vocht achter de oren, om maar over colostrum te zwijgen.

 

Ik moet eraan toevoegen dat we het heel dikwijls eens zijn over de kwaliteiten van een wijn, of hun afwezigheid, en we houden van ongeveer dezelfde struktuur. Hij is één van de 2 personen die mij onaangenaam kommentaar op een opbouwende manier hebben leren uiten: Robert Goffart (op een mildere wijze) en hij (op een meer “percuterende” toon).

 

Bij een recent bezoek aan de rand van het passende Brabants bos – want daar woont de man – heeft hij mij een heruitgave van zijn laatste twee boeken, nu samen gebundeld, kado gegeven. Ik maak gebruik van de gelegenheid om jullie het lezen van zijn “wijnvisie” aan te raden. Want daar gaat het om: hij gaat niet de “patronizing tour” op. Hij stelt geen palmares op van wat goed is en wat niet goed, geen klassement van de “must” of daarentegen de flauwe wijnen. Hij legt uit, op een simpele, ja soms zelfs crue manier, hoe hij dat ziet. En, geloof me vrij, hij heeft het altijd langs het goede einde. De wijnwereld zit niet vol mysterie, glorie, hysterie en pedanterie. De wijnwereld bestaat uit tastbare waarheden, schatbare waarden, uitlegbare feiten, meetbare parameters en, uiteindelijk een hele hoop puur genot dat heel goed zonder blabla noch grote tralala onder woorden te brengen valt.

 

Ik denk dat Herwig Van Hove – want hij is uiteraard onze man – één van de Belgen is die sedert 50 jaar het meest bijgedragen heeft tot de waardering van wat ik noem “eerlijke wijnen”. Zijn toon en zijn “to the point” aanpak hebben soms voor irritatie gezorgd, maar dank zij zijn kontakt (soms ook dank zij geschillen of zelfs konflikten met hem) zijn veel mensen zich beginnen realiseren dat wijn – en in zekere zin ook gastronomie maar op dat vlak ben ik minder bekwaam om een geldige mening te geven – helemaal niet gediend is met de komedie die zich errond afspeelt en dat een gezonde, grondige, aardse kennis zeker volstaat om er volledig van te genieten.

 

Ik kan moeilijk rechtuit “merci” zeggen, maar ik hoop dat dit berichtje

een manier is om hem te bedanken voor alles wat ik van hem geleerd heb,

voor de steun die ik altijd van hem gekregen heb

– ook vóór ik wijnboer geworden was -

voor het grote aantal keren dat hij mij heeft doen lachen en,

niet te onderschatten, voor de empathie waarop ik altijd

bij Maria, zijn vrouw, heb kunnen rekenen.

 

 

Ref: Château Simple, Château Grand Cru

       Wijn weten en drinken

       H Van Hove

       (Uitg.: Roularta Books)