VAN HET EEN KOMT HET ANDER

Egon Müller III met Michel Ingels, in zijn "Bibliothek"
Egon Müller III met Michel Ingels, in zijn "Bibliothek"




Ik ben oudere foto's

aan het sorteren,

en dit prentje kwam

tussen mijn vingers

terecht.







Het overlijden van Mw. Faller, eergisteren, wekte bij mij een zeer triestig gevoel op, het verlies van een fantastiche persoon maar tevens van een heel stuk verleden en ervaring.


Zo was het ook gesteld met de verwijning van Egon Müller (III), bijna 15 jaar geleden, in 2001 denk ik. Onze banden waren minder nauw, maar deze man heeft een blijvende invloed op mijn benadering van zuivere, noordelijke rieslings achtergelaten. En de manier waarop hij ons ontving, Michel en ik, was een voorbeeld van hoe ik graag met mijn bezoekers zou willen omgaan. Ik doe mij best om in die richting te werken. Spijtig genoeg zijn er geen "Ersteigerungen" voor oude carignan's.


Nu, Michel. Hij telt zeker als één van mijn allerbeste vrienden - ik hoef er niet veel te hebben - maar ik heb hem geen enkele keer daadwerkelijk gezien tijdens het jaar 2014; geen één keer! We hebben elkaar mails gestuurd, en een paar keer opgebeld, maar nooit de tijd gevonden om tegelijkertijd een namiddag vrij te maken. 


In 2015 zijn we er al beter aan toe: we hebben lang samengezeten, bij hem thuis, een tiental dagen geleden. En het was mij een aangenaam gesprek.


Ik hou veel van deze foto, van de sfeer, de belichting

en wat dit allemaal betekende.




Écrire commentaire

Commentaires: 0